Hier zijn we weer!

Afgelopen weekend waren we te vinden in Green Castle, een appartementencomplex in Paramaribo. We waren helemaal van slag bij onze aankomst: televisie en airco op de kamer. Maar het hoogtepunt was toch wel onze douche met warm water!!! Ik denk niet dat we ooit al zo lang onder de douche hebben gestaan als toen. Het was vanmorgen dus afkicken hier in Nickerie onder onze ijskoude douche...

Vrijdag was het Maronnendag in de Palmentuin in Paramaribo. Overal stonden er Creoolse kraampjes met allerlei lekkers. We hebben ons buikje gevuld met heerlijke vanille cake en suikerspin. In de namiddag zijn we gaan zonnebaden in "De Zin". Helaas was het veel te warm om in de zon te liggen, maar toch hebben we weer een beetje kleur bij!

's Avonds waren we afgepeigerd van een hele dag te luieren, dus bestelden we een pizza. Smullen! Eveline kreeg het niet over haar hart om de restjes weg te gooien en bewaarde haar overschot in de frigo (die ze dan uiteindelijk toch heeft moeten weggooien, hihi).

Zaterdag hebben we een Maronnendorpje bezocht, genaamd Santigron. We vonden het wat onwennig omdat we echt binnentraden in de leefwereld van deze mensen. Langs beide kanten werd er gestaard... In dit dorpje hebben ze hutten aangelegd waar toeristen in kunnen verblijven. We vonden dit wel wat jammer want hierdoor verliest dit dorpje zijn charme en is het niet echt meer authentiek.

Nog een ander hoogtepunt van dit weekend: De Choi's!! Een Westerse Albert-Hein. Eveline stond letterlijk met tranen in de ogen, ze wist niet wat haar overkwam. Het voelde een beetje als thuiskomen, maar langs de andere kant ook weer zo confronterend. Lisa sprong een gat in de lucht bij het zien van een pot nutella! We vulden ons karretje tot het overliep; choco, lays chips, kruidenkaas, oreo's, tijgerbrood, maïsbrood, mozarella, vleesjes voor op de boterham die smaken!... Het bezoek aan de Choi's was een serieuze streep door de rekening, maar het was het waard!

's Avonds zijn alle stagiaires, behalve de oververmoeide Lisa, gaan feesten in ZsaZsaZsu. De dansvloer werd pas gevuld om 02u30 door de Creolen, die later op de avond kwamen dansen met ons. Dit leidde tot grappige scenario's en niet zo bijster goed dansende bakra's.

De wekker liep af om 09u00 want om 10u00 werden we opgehaald door een busje om terug te keren naar Nickerie. We waren met 10 stagiaires en we werden in een busje gepropt voor 7 personen. En dit voor een rit van 4uur, onhaalbaar! Eveline en twee andere stagiaires offerden zich op en hebben nog tot half 2 moeten wachten op een andere taxi. Dit was wel een domper, maar ze maakten er het beste van. Tijdens het wachten leerde Eveline allerlei goocheltrucs, waar iedereen nu best wel jaloers op is! In de taxi zat zij naast een vrouw die de hele tijd druk aan het sms'en was. Subtiel keek Eveline mee op haar gsm... Voor het eerst kreeg ze te maken met een 'betalende sms lijn', met woorden zoals 'bakabanas en bananen', in een andere context... De berichten werden steeds pittiger en pittiger, en de mannen ... knipoog. Toen we aankwamen in ons huisje hebben we geen seconde tijd gehad om rustig neer te zitten. We waren druk in de weer met het wassen van onze stinkende kledij, schoonmaken, inkopen doen,... De eerste weken werden we aangesproken met "Hé bakra's", tegenwoordig roepen de mannen ons na met "Witte bonen". Ondanks ons ZEER gebruinde huid, uhum...

Eveline en ik hadden toch nog eventjes nood om wat stoom af te blazen en we zijn dan gaan joggen, de extra kilootjes er af lopen!

Adios amigos en niet vergeten, nog spang ;)